Bir Roma tatili

Her sene birçok dileğim vardır. Geçen sene de öyleydi. Fakat geçen seneki dileklerimden bir tanesi ile ilgili komik bir anım var aslında. O bir tanesi sanki rast gele dilenmiş, üzerinde fazla durulmamış, gerçekten derinden istenmemiş bir dilekti. Zaten yaptığım olumlama çalışmaları, atmaya çalıştığım adımlar da pek yolunda gitmiyordu. İsteğim şuydu:

Bir arkadaşım İtalya’ya, Roma’ya tatile gitmişti, döndüğünde ise ballandıra ballandıra tatilini anlatmıştı geçen sene. İlkbahardı sanırım, “ Ben de gitsem…” diye bir iç geçirdim derinden… O kadar. Ardından oturup bir olumlama yazdım onunla ilgili. Sonra, öğrendim ki, Moleskine ajandalarının farklı şehirler için hazırladığı, içinde şehir planlarının bulunduğu defterler varmış. Moleskine’nin Roma için hazırladığı defterden almaya karar verdim. Bundan daha iyi bir olumlama olabilir miydi? Fakat İstanbul kazan, ben kepçe o defterciği arıyorum, sanki tüm kitapçılar anlaşmış, hiçbirinde Roma’nın defterciği yok! Diğer tüm Şehirler mevcut… Yok, bulamıyorum… Pes ettim… Bıraktım… Vazgeçtim…

Yaz başlangıcı; evde oturuyoruz bir akşam, yaz tatili planları yapıyoruz kabaca… İtalya’ya da gidelim birkaç günlüğüne dedik… Roma’ya da gideriz diyoruz Oğuz’la. Planlı seyahat edemiyoruz işlerimiz gereği, bu yüzden önce gidip vize aldık birkaç aylık, aklımıza estiğinde gideceğiz… bir türlü fırsat olmadı gidemedik İtalya’ya, yani Roma’ya.

Vizemin bitmesine iki gün kala Oğuz’un iş sebebiyle Cezayir’e gitmesi gerekti, ben de “madem Roma olmuyor, Cezayir olsun öyleyse” dedim ve peşine takıldım.

Uçaktayız. Cezayir’e uçuyoruz ve fazlasıyla türbülans var. Bir ara kahvelerimizin tavana yapışıp geri damladığını anımsıyorum. Tabii tüm yolcuların bünyesi bu duruma dayanamadı. Bir süre sonra yolculardan biri fenalaştı. Hostesler sürekli yanında, yolcuyu koltuklara yatırdılar. Bir yandan da ekrandan uçağın rotasını seyrediyoruz. Sicilya üzerindeyiz. Bir süre sonra uçak Roma’ya, ben de Oğuz’a doğru döndüm “Roma’ya gidiyoruz, acil iniş yapıyoruz galiba!:))” dedim, kocaman bir gülümsemeyle. “Yok canım” dedi Oğuz, ama ekranda görünen durum bu, uçak artık Cezayir’e değil Roma’ya doğru ilerliyor. Anons yapsınlar diye bekliyoruz. Kulaklarımızla duymak istiyoruz, tabii yolcunun da önemli bir sorunu olmasın istiyoruz. 

Duygularımız karmaşık yani. Ve… Anons geliyor… “Sayın Yolcularımız! Bir yolcumuzun türbülans esnasında rahatsızlanması sebebi ile Roma’ya acil iniş yapmamız gerekmektedir. Roma Havaalanında ne kadar kalacağımız henüz belli değildir. İndikten sonra sizleri bilgilendireceğiz.” Gibi bir anons yaptılar.

Bu anonsun üzerine hemen 2 günlük vizemi hatırladık. Çabucak yapılan planlar hayaller… Derken Roma Havaalanına indik. Hastayı indirdiler. Biz tüm yolcularla beraber motorları durduğu için klimaları bile çalışmayan uçağın içinde Roma’da 4 saat bekledik. Koltuklarımızdan kalkmamızı bile engellemek istediler. 4 saatin sonunda uçak tekrar havalandı ve biz Cezayir’e yaklaşık 6 saat daha geç varmış olduk.

Adam gibi istemeyince, dilekte bulunmayınca, sonucun nasıl olduğunu öğrenmiş oldum böyleceJ. Bir de Astrolojinin  Astrokartografi adlı bir bölümü var. Bu bölüme göre, dünya üzerindeki bazı şehirler bize iyi enerjiler verirken, bazıları pek de iyi gelmiyorlar. Eve döner dönmez kendi haritamı inceledim; benim haritam Roma’yla pek de barışık değilmiş! Yani, hiçbir şey sebepsiz yere olmuyor:) O gün bugündür seyahatlerimde Astrokartografiyi ciddi bir şekilde kullanmaya başladım.

Bu arada, uçaktaki hasta uçak yolculuğundan bir hafta önce mide ameliyatı olmuş ve sarsıntılara dayanamamış, bir gün Roma’da hastanede tutup, hava trafiği sakinleşince, Cezayir’e yollamışlar.

Sevgiler

Yurda Hal

12.06.2010